De Sint-Pancratiuskerk in Kraainem beschikte vroeger over een mechanisch uurwerk dat sinds jaren door Clock-O-Matic was vervangen door een elektronische versie. Wij waren daar heel tevreden over en wij waren verrast dat, toen het restauratiedossier werd opgesteld, de commissie voor Onroerend Erfgoed ons vroeg het mechanisch uurwerk, dat in een bouwvallige kast van de klokkentoren stond, opnieuw in werking te stellen. We dachten dat dit niet mogelijk zou zijn, maar dat is wonderwel gelukt. Het grote probleem met mechanische uurwerken is de klokvastheid. Hoe lost men dat probleem op? De sturing van de klok staat in contact met het atomisch uurwerk dat zich in de buurt van Frankfurt bevindt. Opdat het uurwerk steeds de juiste tijd zou aanduiden is de slinger zodanig afgesteld dat het uurwerk iets vlugger gaat dan zou moeten. Dat betekent dat uur na uur de grote wijzer iets vlugger dan in de tijd van één uur de cirkel rond is. Geen erg. Op het ogenblik dat de grote wijzer de cirkel rond is, wordt de slinger enkele seconden tegengehouden door een magnetisch veld en op klokslag het uur – dat wordt vanuit Frankfurt doorgeseind – wordt de slinger opnieuw ‘losgelaten’. Een knappe realisatie die bewijst dat men vroeger ook heel wat kon.
E.H Pastoor Goubau
